6 Şubat 2009 Cuma

bir tutam otun kadir geldiği

entarimin içine sakladığım iki tutam otttu oysa.
ne anlamı vardı bilemem...
kokusu burnuma geldikçe belirsiz bir huzur ve gülümseme çörekleniyordu çehreme...
saklıyordum ya işte yetiyordu bana .
unutulası değil ki oysa...
kirmit tadında olmalıydı az biraz...
diline yer etmeliydi acısı...
sonra mor dudaklı çoçukların pamuksu ceplerindeydi kırıntıları...
koşuyordum ya işte...
rüzgarin sarhoşluğuyla...
iki tutam ottu oysa...
entarimin kokusunda...
13,10,08

Hiç yorum yok: