Çoçukluğa dair zamanlarda hayalini kurduğum, oraya ulaşmanın mümkün olmadığına inandığım, bahsi geçtiğinde heycanla kulak kesildiğim, hayal ve oyun dünyamın tek şehriydin sen.
Öyle kalsaydın keşke...
Oyun ve hayal dünyamdaki gibi...
Belki daha kolay olurdu alıgalamak ve sindirmek seni...
Belki de o zaman daha çok benimdin başka hiç kimsenin değil.
Senin kadar yaşamları bedeninde taşıyan, ruhu teslim alan bir şehir var mıdır acaba?
Tutulmaktır istanbul.
Tutkudur kimine göre...
Vazgeçememek ya da...
Oyundur istanbul aslında;
Sahnesinde perdeyi araladığın....
16,05,08
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder