konuşamıyorum anne...
güzel gözlerine kondurduğum öpücükte kaldı ruhum..
başlamadım anne!
o kadar izafi ki herşey...
sorgu altında yaşadığım işkencenin ışığındaydın hep...
seni düşündüm durmaksızın...
gözlerimin üstündeki iki dudak sıcalığında bütün olup bitenler aslında...
daha hiç konuşmadım ta ki ;nefesini hissedene kadar tenimde...
öp beni anne..
aydınlansın bu gölge!
hadi öp...
12,11,08
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder