Konuşulacak bütün kelimeleri tüketmiş olmama imkan yok.
Ama yok işte.
Koca bir hiç olmasından nerdeyse mutlu olacağım.:)
İşitsel bir boşlukta ya bu zihin;
Uzak ve yakın olmanın cefasından bağımsız bir günce içi günahlarım .
İki dudak arası mahkum kul olmaz bu ten...
Yazılmamış satırlar mı bu sevginin evcilleştirdiği?
Bir tını ezelden...
İki boğum arası özgürlük martavalları...
Leylak kokan masumiyet...
Ve perde!
İşte ışık....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder