16 Mart 2012 Cuma

deliliğin karekökünü alıp aklımın karekökünü bulmak

devir çıplak çıktığı sahnelerden yapay kürklerle inen kazlarla dolu...

sadakat artık marjinalite dostum... birine ya da bir şeye. eski kafalıyım oysa ben. saçlarım dökülüyor ve artık bembeyaz. sadakat kadar beyaz. sadakat kadar dökülürken

herkes çok kalabalık, herkesin çok kalabalık olduğu bir zamanda ben daha da kalabalığım..ben daha da kalabalık olunca payıma düşen küçücük dünyanın oksijeni yetmiyor hiçbirimize.

biraz gidin ya da ilerleyin.
ya da beni aşağı itin.

kafa sayısı fazla lakin kimsenin yüzü yok. gözleri eksik. lafları ezber.. dişleri ..tamam o kadar fazlayız ki. gözden düşen yanlarımız göze çarpmıyor.

çelimsiz bir duyguyla kendimi takip ediyorum. her hangi bir testisoğlanı canımı sıkmadan kılık değiştirip yine kendimi takip etmeliyim. öndeyim..arkadayım.
bir önde-bir arkada

şefkatle tatlandırılmış yüreğimi hiddetle taçlandırıp toplum soslu vicdanımı sofraya servis ettim. pek yemediler. herkesin karnı tokmuş bu toy oyunlara. bu toy oyunlarda yaşlanan insancıklara da.
yapmayın. yeniden acıktığınızda tekrar konuşalım bunları...
ben bir vicdan öndeyim.
ben bir vicdan sondayım

bana kur mu yapıyorsun yoksa diyor kimle konuşsam.
DOLAR
EURO
STERLİN
FRANK
YEN
RIYAL

evet sana kur yapıyorum...laflarıma karnı tok olanların açgözlü dünyasına parmağımı basarak.

hangi para birimi yaşadığımız bu soysuz dünyaya tin ekleyebilir dedim..
kesicem ilişkimi bana neşter getirin.

herkesin herkesle kurlaştığı bi piyasa da kendimi bozdurmaya kalksam beş para etmem

beş para etmeyen beş parasız beş yaşında bir çocuk gibi ağlamaya başlamadan önce lenslerimi takmalıyım..
beş para etmeyen beş parasız beş yaşında bir çocuk gibi renkli bir dünyanın kapısını kırabilmek için belki de.

orta ateşte kısık şiddetle büyümek...kendi suyunda kaynayınca olacaksın diyenlerin ağdalı ağızlarına yapışan bir kaç nasihatla üstelik. açıkcası umursamıyorum

akıl yürütme organım devre dışı.

her sabah uyandıktan sonra biraz esneyip biraz keyif yaparak kalan sürenin birbölüikisiyle herkes gibi olmamaya çalışmak cidden çok yorucu değil mi.

Hiç yorum yok: